«Γράφουμε για να γευτούμε τη ζωή δύο φορές, την ίδια τη στιγμή κι εκ των υστέρων». Αναϊς Νιν
Παλαιότερα κι από πολλά χρόνια πριν, συνήθιζα να κρατώ ημερολόγιο… Να γράφω τις σκέψεις τής στιγμής, αυτές που έρχονται χωρίς να τις αναζητήσεις, που είναι συνήθως και οι πιο αξιόλογες!
Έγραφα και γράφω για να βρω την απαρχή μου. Για να ξορκίσω φόβους, ανάγκες, κενά. Γράφω γιατί έτσι έμαθα να συγκρατώ το μυαλό μου. Χρειάζομαι λευκό χαρτί κάθε φορά που ξεπερνώ τον εαυτό μου. Χρειαζόμουν να βρω τις συντεταγμένες εκείνες που χαρτογραφούν την ψυχή μου. Έμαθα να στάζω μελάνι είτε για να κρυφτώ, είτε για να αποκαλυφθώ πλήρως.
Όμως, το να γράφω ημερολόγιο με έκανε να αισθάνομαι ένα ελαφρύ χτυποκάρδι αγωνίας στο στήθος. Σαν να αφηνόμουν σε κάτι άγνωστο κι επικίνδυνο και δεν μπορούσα ν´αποφύγω την υποψία πως κάπου, κάποτε, κάποιο βέβηλο μάτι ξένου θα έπεφτε ψυχρά πάνω στα γραπτά μου και θα τα σάρκαζε!
Δεν μπορούσα ν’αποφύγω την αδυναμία τού να προσπαθώ να δελεάσω αυτό το εχθρικό μάτι και ωραιοποιούσα τις φράσεις μου, ακόμα και τις σκέψεις μου, μέχρι που στο τέλος φοβόμουν πως δεν κατάφερνα να παραμείνω ειλικρινής!
“Η θέληση τού να είναι κανείς ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του χάνεται συχνά στους εσωτερικούς λαβυρίνθους, στα άδυτα, στα απαγορευμένα· αυτά που δεν θέλουμε να δούμε. Ούτε, φυσικά, είμαστε ενήμεροι ποιους μηχανισμούς χρησιμοποιούμε για να μη δούμε…”
Πιστεύω ότι η αυτογνωσία ως ψυχοθεραπευτική διαδικασία μάς βοηθά στο να λύσουμε τέτοιους δεσμούς. Όσο περισσότερο ανιχνεύουμε το βαθύτερο εαυτό μας, τόσο πιο εύκολα μπορούμε να δεχτούμε ότι υπάρχουν και άλλα που δε βλέπουμε και μπορεί ποτέ να μη δούμε
Άλλωστε, όλα ελλιπή και μισοτελειωμένα είναι.
Χωρίς να το συνειδητοποιούμε, συχνά υπακούμε σε ισχυρές δυνάμεις, εμμονές και «πιστεύω», που διέπουν όλη την πνευματική, ψυχολογική και επικοινωνιακή μας δραστηριότητα. Είναι η σκοτεινή πλευρά της ψυχής που πολλές φορές άγνωστη και σε εμάς τους ίδιους, καθοδηγεί ερήμην τα βήματά μας, τις επιλογές μας και σε προέκταση… όλη τη ζωή μας!!
Με το γράψιμο, λοιπόν, αποκτούμε ένα καταπληκτικό εργαλείο ώστε να έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας και τον εσωτερικό μας κόσμο. Κατανοούμε πώς προκύπτουν τα συναισθήματα, ποιο ήταν το ερέθισμα, ποιοι είναι οι προγραμματισμοί και ποιες οι πεποιθήσεις που υποκρύπτονται!
Γράφοντας, μπαίνουμε σε μια διαδικασία «ασυνείδητης αυτογνωσίας» και απολογισμού. Βλέπουμε πιο ξεκάθαρα πού βρισκόμαστε, πού πηγαίνουμε και πού τελικά θέλουμε να οδηγηθούμε!
Βλέπουμε τη ζωή μας σε προοπτική! Τοποθετούμε τον εαυτό μας απέναντί μας και διερευνούμε το βαθύτερο «εγώ» μας!
Και τελικά ανακαλύπτουμε, ότι η πραγματικότητα που βιώνουμε, δεν εξαρτάται τόσο από αυτό που συμβαίνει, αλλά από την ερμηνεία που δίνουμε και εν τέλει… από το τι αποφασίζουμε να κάνουμε εμείς οι ίδιοι για αυτό!!!
